Alle huizen zijn bijzonder, vooral als je er zelf in woont, maar sommige huizen hebben wel een extra bijzondere geschiedenis. Bettekamp 65 is zo'n huis. Veel mensen die in de jaren 70 en 80 naar de huishoudschool aan de Hendrik Stafweg, de technische school aan de Amsterdamseweg of de Mavo aan de Bettekamp gingen, kennen dit huis maar al te goed als het snoepwinkeltje dat in de pauzes met flinke regelmaat werd bezocht. Het huis wordt nu bewoond door Adri Cameron en Erik Gertenaar die het in 1989 kochten.
Bettekamp 65 in 1989
Het huis werd in 1935 gebouwd, waarbij in het achterste gedeelte ruimte voor een bakkerij werd gecreëerd, met aan de voorkant een kleine winkel (10 m2) met een toonbank. De eerste eigenaren zijn na de tweede wereldoorlog geëmigreerd naar Canada. Rond 1990 kwam een oude vrouw met twee dochters bij Adri en Erik op bezoek om het huis nog een keer te bekijken. Zij vertelden dat het huis vroeger aan het eind stond van het Bettekamperpad en dat je vanuit de keuken uitzicht had op een rozenkwekerij en het bos. In de tweede wereldoorlog hebben ook nog onderduikers in het huis gezeten die zich bij gevaar op de vliering verstopten.
Na de tweede wereldoorlog nam bakker Adams de bakkerij over en bezorgde zijn versgebakken brood door een groot deel van Ede met elektrische bakkerskarretjes. Adri kan zich nog goed herinneren dat haar vader, als zij op bezoek was bij haar ouders in de Ruijsstraat, 's morgens vroeg versgebakken broodjes bij bakker Adams om de hoek aan de Bettekamp haalde.
Zo eind jaren zeventig, begin jaren tachtig is Adams met het broodbakken gestopt. Hij ging wel verder met banket en vooral ook met de verkoop van snoepgoed aan de scholieren. Ook het banket verdween na enige tijd, om alleen als snoepwinkel te blijven bestaan met een flinke klandizie tijdens de pauzes. Vaak stonden er wel twintig klanten in en om de winkel voor o.a. de spekblokken, de saucijzenbroodjes en het voorverpakte ijs. Verder hebben er ook nog een periode automaten aan de zijkant van het winkeltje gestaan.
In 1985 verkocht Adams het pand aan Piet en Toos Davelaar die ook cafe 't Haasje aan de Grote Straat (nu 't Stamineke) bezaten. Het snoepwinkeltje werd voortgezet en er waren bovendien plannen om er een cafe te beginnen. Een vergunningaanvraag werd echter door de buurt tegengehouden, vanwege de te verwachten overlast.
Adri en Erik hebben met hulp van enkele buurvrouwen het winkeltje nog een jaar lang draaiend gehouden. Het vertrek van de huishoudschool en de Mavo betekende echter dat het winkeltje economisch niet meer uit kon. In de zomervakantie van 1990 werd het winkeltje gesloten, het voorpleintje met de tegels verwijderd en een coniferenhaag geplaatst om maar duidelijk te maken dat het echt afgelopen was. Veel scholieren zagen met spijt dat het winkeltje ter ziele was. De buren vonden het minder erg. De scholieren lieten immers een spoor van snoepafval achter, ondanks de extra prullenbakken die op de looproutes naar de verschillende scholen geplaatst waren. Er waren zelfs afspraken met de scholen opdat scholieren langs deze routes op vrijdagmiddag het afval zouden opruimen.
Ook Adri en Erik waren er niet helemaal rouwig om. Het winkeltje gaf toch wel het een en ander aan overlast in huis, omdat de buurvrouwen voor de bevoorrading door het woongedeelte heen moesten en daarnaast kwam agressief gedrag en pogingen om snoep te stelen ook frequent voor, zodat het winkeltje niet alleen maar een leuke economische bezigheid bleek. Adri en Erik wonen er in ieder geval nog steeds met veel plezier.
- Login om te reageren